Typy stóp, a predyspozycje do występowania problemów podologicznych

Podczas wywiadu i badania podologicznego spróbuj się zapoznać ze stopami. Wczuj się w nie. Określenie typu stopy to najbardziej ogólna metoda oszacowania z czym może przyjść nam się mierzyć lub próby znalezienia przyczyny zmian. Pomoże Tobie przeprowadzić dalszą diagnostykę różnicową oraz  zaplanować kolejne etapy terapii. 

Jako osoby zajmujące się stopami zawodowo wiemy, że są one bardzo ważne w funkcjonowaniu naszego układu ruchu. Są najbardziej skomplikowaną częścią naszego ciała, stanowią naszą podstawę, odbierają masę bodźców z otoczenia … Wszystko to wiesz, przecież jest to napisane niemal każdej książce dla podologów. 

Trochę się już znamy, (a jeżeli się dopiero poznajemy, to niedługo się dowiesz :)), że ja nie lubię utrudniać Wam życia 😉 Po co przepisywać frazesy, które nic nie wnoszą, albo tworzyć kolejne materiały merytoryczne wypełnione po brzegi informacjami, których i tak nie rozumiesz albo nie wiesz co z nimi zrobić w praktyce?

No właśnie sama nie wiem po co, więc tak nie robię 😀 

I tym razem będzie podobnie! Zaprosiłam moją cudowną, wspaniałą i nieocenioną Agnieszkę Ochim do współpracy, właśnie po to, żeby w końcu rozjaśnić Wam czym jest biomechanika. Wspólnie chcemy w prosty sposób wytłumaczyć te tajemnicze zależności pomiędzy odciskami – recydywistami, natrętnymi wkrętakami i całą resztą zmian, z którymi pracujemy na co dzień w naszych gabinetach podologicznych – a biomechaniką. 

Agnieszka jest fizjoterapeutką ortopodologiczną, z którą współpracuję od 2018 roku. I ja nie mam bladego pojęcia jak ja wcześniej funkcjonowałam zawodowo (i prywatnie ) bez niej. Nasze gabinety idealnie się uzupełniają, a terapie prowadzone równolegle przez nas dają znacznie lepsze efekty. 

Chcemy podzielić się z Tobą naszą wiedzą, tak byś zrozumiała stopy. Te materiały nie będą dla doświadczonych fizjoterapeutów, tylko dla nas – podologów. W ludzkim dla nas języku, w zakresie, który wystarcza nam do pracy i – jak to u nas – na luzie :).

Tym małym wstępem zapraszamy na dalszą część artykułu, gdzie pokażemy najprostszą rzecz jaką można zrobić podczas analizy stóp na początku wizyty podologicznej, a wnoszącą ogrom informacji!

A mianowicie… [werble]

Spojrzeć na KSZTAŁT STOPY!

Klienci o charakterystycznym wyglądzie stóp predysponują do posiadania konkretnych wad. 

Wyróżniono 3 typy stóp: egipska, grecka i rzymska. 

Mała dygresja: nie mam pojęcia skąd pomysł, żeby właśnie w taki sposób je nazwać. Faktem jest, że moje poszukiwania nie były zbyt zaawansowane, ale jeżeli to wiesz lub masz pomysł skąd się to wzięło to daj znać w komentarzu 😀

Stopa EGIPSKA 

Najczęściej występujący typ stopy. Źródła podają, że posiada ją około 70% populacji. Charakteryzuje się tym, że paluch jest najdłuższy i każdy kolejny palec jest krótszy od poprzedniego. 

Bardzo często współwystępuje ze stopą Mortona, czyli skróceniem I promienia stopy, ale o tym będziemy sobie bliżej opowiadać w kolejnym wpisie. 

źródło grafiki: https://formthotics.waw.pl/rodzaje-stop-stopa-grecka-stopa-egipska-i-stopa-rzymska/

Posiadanie takiego typu stopy może wiązać się z większym ryzykiem powstania palucha koślawego, palucha sztywnego oraz palców młotkowatych. 

Największe obciążenie podczas chodu przypada na paluch oraz śródstopie – może to sprzyjać pojawieniu się modzeli oraz odcisków na II i III głowach kości śródstopia (GKS) oraz przyśrodkowej części palucha na wysokości stawu międzypaliczkowego. 

Paznokcie też nie mają lekko – często pojawiają się onycholizy szczególnie na paluchach. Ich lokalizacja jest zależna od tego w jaki sposób deformuje się paluch:

  • rotacja wewnętrzna i/lub w kolizji z drugim palcem – częściej będziemy się spodziewać onycholizy na lateralnej (bocznej) stronie palucha
  • uniesienie się paliczka dystalnego palucha  ( patrząc od przodu na stopę paluch jest uniesiony znacznie wyżej niż reszta palców) – często powoduje onycholizę w centralnej części palucha. Takie ułożenie palca może zwiększyć ryzyko wystąpienia retronychii lub innych uszkodzeń mechanicznych płytki paznokcia (np. przerost guzowatości paliczka dystalnego czy pogrubienie się lub przerost płytki). Musimy brać pod uwagę, że poprzez uniesienie się paliczka w większości przypadków pojawia się problem zbyt małej przestrzeni na palce w butach. Z tego powodu będzie zwiększony ucisk na łożysko dający duże ryzyko powstania problemów wynikających z niedożywienia płytki paznokcia np. wkręcanie się paznokci. 

W połączeniu z przerostem wałów paznokciowych stopa egipska będzie predysponować również do wrastania paznokci. 

Stopa GRECKA 

Występuje u 20% populacji i charakteryzuje się tym, że drugi palec jest najdłuższy. Sprawia to problem w doborze obuwia. Długość wkładki mierzymy zawsze do najdłuższego palca. Bardzo  często  klienci ze stopą grecką noszą za małe obuwie, co może w przyszłości prowadzić do powstania deformacji np. palców młotkowatych. 

Ten typ stopy również powiązany jest z występowaniem stopy Mortona, co może predysponować do palucha koślawego, wrastania paznokci oraz bolesnych modzeli pod kośćmi II-V.

W zasadzie wszystkiego, co odbiomechaniczne może być. 

Na skórze modzele i odciski na miejscach nadmiernie przeciążonych, więc najczęściej jest to II GKŚ, (niekiedy rozlewają się one również na III, a nawet IV GKŚ).Modzel będzie również na wysokości stawu międzypaliczkowego na przyśrodkowej części palucha. 

Jeżeli palce 2-5 ulegną deformacji lub jest noszone nieodpowiednie obuwie będziemy się spodziewać typowo młotkowatych konsekwencji: knuckle pads, odciski międzypalcowe, odciski grzbietowe. 

Jeżeli wystąpi h. valgus lub ruchomość stawu śródstopno-palcowego zostanie ograniczona (paluch sztywny – h. rigidus) będziemy spodziewać się podobnych konsekwencji jakie opisałyśmy w przypadku stopy egipskiej. 

Stopa RZYMSKA 

Określana mianem stopy… idealnej!  Posiada ją zaledwie 10% społeczeństwa. Charakteryzuje się tym, że palce I, II i III są równej długości, zaś palce IV i V dużo krótsze. 

Rozkład sił podczas aktywności w tym rodzaju stopy jest najkorzystniejszy.  Jest w stanie znieść duże obciążenia oraz długotrwały bezruch. Dla tego typu stóp nie ma przypisanych typowych deformacji, które mogą się pojawić. 

źródło: noizz.pl

Podczas wywiadu i badania podologicznego spróbuj się zapoznać ze stopami. Wczuj się w nie. Określenie typu stopy to najbardziej ogólna metoda oszacowania z czym może przyjść nam się mierzyć lub próby znalezienia przyczyny zmian. Pomoże Tobie przeprowadzić dalszą diagnostykę różnicową oraz  zaplanować kolejne etapy terapii. 

Jednak podział ogólny ma ze sobą duże niebezpieczeństwo – zbyt mała precyzja diagnostyczna. Traktuj go jako początek drogi do szczegółowego określenia przyczyny zmian. 

Zobacz jak klient wchodzi do Twojego gabinetu.

Przyjrzyj się kształtowi palców i temu jak one wzajemnie na siebie oddziałują.

Określ rozmieszczenie hiperkeratoz. Przeanalizuj kształt, strukturę i kolor paznokci.

Spójrz na buty. 

Połączenie tych kropek da Tobie odpowiedź. Na początku to nie jest takie proste, dlatego zapoznaj się koniecznie z kolejnymi materiałami, które będą się pojawiały na blogu. 

A tymczasem zapraszamy na wspólnego live 1.07 o godzinie 20:00, w którym opowiemy jak wygląda nasza współpraca i będziesz mogła zadać nam pytania. Będzie też super niespodzianka! <3  Zapisz się TUTAJ.

Do zobaczenia!

źródło: noizz.pl